یادداشت طحان نظیف برای روز دزفول:
مردانه جنگیدند و وجبی از خاک وطن کم نشد
ثبت آسان: سخنگوی شورای نگهبان، به مناسبت چهارم خرداد - روز دزفول، روز مقاومت و پایداری - یادداشتی منتشر نمود.
به گزارش ثبت آسان به نقل از ایسنا، متن یادداشت «هادی طحان نظیف» به مناسبت روز دزفول بدین شرح است:
«سربازان وطن، مردانه جنگیدند و وجبی از خاک وطن، کم نشد
جنگ تازه شروع شده بود و هدف اصلی موشک های صدام، دزفول بود. آبان ماه سال ۶۰ بود و هنوز یک سالی بیشتر از شروع جنگ نگذشته بود که خانه پدری هم با یکی از آن موشک ها ویران شد؛ مثل بسیاری از خانه های دیگر دزفولی ها. چند تا از همسایه هایمان شهید شدند اما به اهل خانه ما که در زیر زمین پناه گرفته بودند، صدمه ای نرسید. پدر و مادرم مجبور شدند به جای دیگری بروند تا باردیگر خانه را بسازند. چند ماه پس از آن ویرانی، من به دنیا آمدم. اینها را بعدها پدر و مادرم برایم تعریف کردند. خانه ویران شده را ندیدم اما صدای آژیرها و موشک هایی که تا آخر ادامه داشت را به خوبی در خاطر دارم. هنگام بازی و حتی نیمه های شب، همیشه ترس موشک باران در وجودت بود. کودکان یتیم، شهر ویران، درخت های واژگون، ارابه های آهنی سوخته، چشم های گریان تصویرهای به جا مانده آن روزهاست. اما دزفول ایستاد. سربازان فداکار وطن، مردانه جنگیدند. خون ها ریخته شد و سینه ها از گلوله شکافت اما وجبی از خاک خوزستان و بهتر بگویم وجبی از خاک وطن، کم نشد.
آن روزها گذشت. ایران آباد شد. صدام رفت. پیکر شهیدان به وطن بازگشت. درختان دزفول باردیگر ایستادند. خانه ها تازه شد. صدای آژیر قرمز به اتمام رسید. لبخند بر لبان مردم دزفول نشست. کودکان به کوچه های بازی آمدند. مدرسه ها گشوده شد و معلم ها پای تخته سیاه برگشتند. این دفعه جوانان به میدان آمدند. تربیت یافتگان تهرانی مقدم؛ از نسل چمران و همت. موشک هایی ساختند که شد حافظ شهرها، خانه ها و کوچه ها، کودکان و زنان. باور کردند می توانیم روی پای خود بایستیم. از دشمن نترسیم. پرنده های وحشی او را از صدها کیلومتر دورتر رصد کنیم؛ آنگونه که او نفهمد. خیالش را نمی کرد پیشرفته ترین جنگنده ها و موشک هایش دیگر در امان نباشد.
در پنجم شهریور ۱۳۹۸ که با بعضی از اعضای شورای نگهبان از نمایشگاه دستاوردهای صنعت دفاعی و به صورت خاص «باور ۳۷۳» بازدید کردیم، حس غرور عجیبی به من دست داد. ایمان و اراده جوانانی که دشمن را به زانو در آورده اند، دیدم. فهمیدم چرا رهبر عزیزمان می گوید جنگ نمی گردد. تا چنین مردان پولادینی در کشورمان داریم، چه کسی جرأت نگاه چپ به این خاک دارد؟ باور ۳۷۳، باور به توان جوانان این مرز و بوم و باور به توان ایرانی است. باور به توانستنی است که نتیجه خواستن هاست؛ بله ما توانستیم چون خواستیم چون اراده کردیم. ای کاش در همه عرصه ها چنین اراده ها و خواستن ها و در نتیجه آن، توانستن هایی وجود داشت تا شیرینی آن کام مردمان این سرزمین را بیشتر از پیش شیرین نماید.
بعنوان یک جوان ایرانی، احساس غرور کردم؛ چونکه کشورم را در مرزهای علمی و فنی دنیا دیدم و مطمئن تر شدم. به نوبه خود از تلاشهای خالصانه و صادقانه این عزیزان تشکر می کنم و برایشان آرزوی توفیقات روز افزون دارم».
منبع: ثبت آسان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد مطلب ثبت آسان